Maak kennis met Wim

We zitten samen rond de tafel met zijn mama Josiane, papa Willy en Mieke, mentor bij D.O.P., en luisteren hoe zij hun proces bij de Dienst Ondersteuningsplan hebben ervaren…

Hoe zijn jullie in contact gekomen met D.O.P.?

Onze eerste kennismaking met D.O.P. was tijdens een infosessie in Tordale rond Persoonsvolgend Budget.

Er waren verschillende sessies die je kon volgen.

Recent kwam D.O.P. terug aan bod tijdens een overleg in Duin & Polder over alleen wonen en welke woonvormen er mogelijk zijn.

Waarom hebben jullie uiteindelijk gekozen om met D.O.P. samen te werken?

Wim had toen een relatie, maar deze verliep moeilijk en omdat we wisten dat D.O.P. naast een plan voor de toekomst opmaken ook rond relaties en andere thema’s werkte, stelde Duin & Polder ons ook voor om beroep te doen op D.O.P.

Spijtig genoeg is het in het begin dat D.O.P. opstartte tot een relatiebreuk gekomen tussen Wim en zijn vriendin

Was het al van in het begin duidelijk hoe een D.O.P.-proces zou verlopen of is het uiteindelijk anders verlopen dan gedacht? Was dat voor jullie ouders voldoende duidelijk? Was dat voor Wim duidelijk?

We hadden geen specifieke verwachtingen, we lieten het wat op ons afkomen.

Er werd stap voor stap rond een bepaald thema gewerkt en dit was voor ons duidelijk.

We hadden het volle vertrouwen in D.O.P. dat ze ons hierin goed gingen ondersteunen.

Wim stelde zich hierbij niet veel vragen. Hij vond het vooral gezellig dat iedereen erbij was.

Hij vond het leuk dat ze allemaal voor hem aanwezig waren.

Wie hebben jullie uiteindelijk gekozen om mee aan tafel te zitten met Wim?

Wim heeft gekozen wie hij erbij wou hebben.

Wim deed vrijwilligerswerk bij de politie en hij wou graag de politieadviseur, zijn jobcoach, zijn PAB-assistente en natuurlijk ook zijn broer en zus erbij.

Waarom heeft Wim dan precies voor die mensen gekozen?

Hij heeft een erg goed contact met ieder van hen.

Wat was voor jullie uiteindelijk de meerwaarde om er andere mensen bij te betrekken?

Mama: Ik had het hier in het begin moeilijk mee. Ik voelde me er wat ambetant bij dat die mensen ook hiervoor nog eens tijd moesten maken terwijl ze waarschijnlijk zelf al zoveel werk hadden, maar Mieke heeft mij toen duidelijk gemaakt dat het echt wel belangrijk was dat zij erbij waren. Uiteindelijk zag ik in dat dit echt een cadeau was.

Het was erg ontroerend en hartverwarmend om te zien hoeveel mensen er Wim steunen en graag zien.

Rond welke vragen en thema’s werd er stilgestaan?

Er werd vooral stil gestaan bij Wim zijn verwachtingen.

Wat zijn Wim zijn wensen naar werken, wonen en vrijetijdsbesteding toe?

We bekeken het vanuit de situatie die toen bestond en vroegen ons af wat hij wou behouden en/of veranderen.

Daarnaast werd er ook gekeken naar de dingen die hij echt niet wou.

Mieke noemde dit "de nachtmerrie", ik vond het echt positief dat ook hiernaar werd geluisterd want dit zijn zaken die soms over het hoofd worden gezien en die uiteindelijk later voor problemen kunnen zorgen.

Kwam elk thema voldoende aan bod?

Absoluut, alles werd goed uitgediept.

Heb je het gevoel dat jullie tijdens het D.O.P-proces een voldoende duidelijk beeld hebben gekregen van Wim i.f.v. de vragen die op tafel lagen rond zijn toekomst?

Zeker, alles werd steeds goed visueel voorgesteld. Er werd telkens herhaald welke zaken we besproken hadden op de vorige bijeenkomst. Dat was wel nodig want tussen twee gesprekken zat er soms een maand tijd tussen. Die herhaling zorgde ervoor dat we weer direct mee waren.  Ook voor Wim was dit belangrijk.

Heb je voldoende antwoorden gekregen op jullie vragen?

Ja, maar er bleven ook veel vragen liggen.

We concentreerden ons tijdens het proces voornamelijk eerst op de thema’s die toen van toepassing waren.

Wat vinden jullie van de duur van het hele traject? Had het voor jullie korter of langer moeten/mogen duren?

Zeker niet korter, zo hadden we voldoende tijd om sommige dingen te laten proberen door Wim.

Wim wilde graag alleen gaan wonen met ondersteuning. Dit hield in dat er dan ook voor een gepaste dag invulling moest gezocht worden in de omgeving van zijn nieuwe verblijf.

Ook de mogelijkheid om G-voetbal te kunnen spelen was een belangrijke factor in de zoektocht.

Zo hebben we Wim laten deelnemen aan een aantal activiteiten in verschillende locaties, zodat hij voor zichzelf kon uitmaken waar hij zich het best bij voelde en wat hij het liefste deed.

Wat vonden jullie van het tempo van samenkomen? Heeft Mieke voldoende het tempo van jullie en in het bijzonder van Wim gerespecteerd?

We kwamen praktisch om de maand samen.

Uiteindelijk is het proces vlotter verlopen dat we oorspronkelijk dachten.

Wim paste zich snel aan en was ook erg gemotiveerd.

Hij was trots op de keuzes die hij kon maken tijdens het proces.

Wat vinden jullie van de manier van werken (met bijeenkomsten, flappen, visualiseren, …)

Voor Wim was dit erg duidelijk. Er werd ook telkens even opgefrist waarrond we de vorige bijeenkomst hadden gewerkt. Het was voor Wim een goeie houvast tijdens het proces.

Was dit voldoende op maat van Wim?

Mama: Zeker, soms stond ik zelf versteld hoe Wim bepaalde dingen verwoordde en hoeveel inzicht hij had in bepaalde zaken. Wim vond bepaalde vragen wel moeilijk, maar hij liet het altijd eerst eens bezinken vooraleer hij antwoordde.

Vond je het een meerwaarde dat er tijdens het proces meerdere mensen betrokken waren die Wim kenden? Waarom wel of waarom niet?

Zeker en vast. De mensen die betrokken waren kenden Wim in verschillende situaties en dit hielp tijdens het proces.

Wat vonden jullie leuk/aangenaam? Wat vonden jullie lastig?

Op sommige momenten moet je het ook hebben over de dingen die je zoon niet kan omwille van zijn beperking. Dat is zeker niet gemakkelijk en kan erg confronterend zijn. Daarnaast zorgde het netwerk ervoor dat wij ons erg ondersteund voelden en dat was zeker aangenaam.

Is het uiteindelijke plan een antwoord op jullie vragen?

Ja, maar sommige dingen kunnen nog niet gerealiseerd worden omdat het budget het niet allemaal toelaat. We blijven bijvoorbeeld zoeken naar verschillende dagbestedingen zodat hij telkens een mooi gevulde week heeft. Het blijft een constante zoektocht.

Wat kan volgens jullie het nut van het afgeleverde plan zijn naar later toe?

Naar eventuele veranderingen toe in de toekomst is het volgens ons wel belangrijk dat er zeker rekening gehouden wordt met het ondersteuningsplan van Wim. Er is zoveel denkwerk aan te pas gekomen en het zou spijtig zijn als dit niet verder gebruikt wordt.

Zijn er nog andere dingen die hier niet aan bod kwamen maar die je graag zou willen vertellen?

Wij zijn heel tevreden over de samenwerking met D.O.P, Mieke heeft ons super geholpen.

We zijn erg blij met het eindresultaat, we hebben iets concreets verwezenlijkt.

We hebben al een deel van Wim zijn wensen kunnen realiseren en dat geeft veel voldoening.

WIM AAN HET WOORD

Samen met je ouders, je broer en zus, Tine, Fabienne en later de mensen van Oranje, hebben jullie een aantal keren samengezeten om te praten over je toekomst.

Vond je dat leuk om dit samen te doen met hen?

Ja, leuk om te weten dat iedereen dit samen wou doen voor mij.

Als je terugdenkt aan die gesprekken: Waaraan denk je dan terug?

Er kwamen soms moeilijke vragen aan bod en toen was het wel gemakkelijker dat de anderen aanwezig waren om mee te helpen nadenken hierover.

Dit vond ik dan ook het leukste, dat ik iedereen geregeld eens zag.

Wat vond je leuk? Wat vond je minder leuk? Wat is jou bij gebleven?

Ik vond alles leuk.

Het was erg fijn om samen te komen met iedereen, we hebben veel gelachen.

Uiteindelijk werd jouw plan opgemaakt. Wat stond er daar allemaal in?

We werkten vooral rond wonen, vrije tijd en werken.

De dingen die ik graag wou of zag gebeuren in de toekomst zijn tot op vandaag gelukt.

Ze hebben goed naar mijn wensen geluisterd.

Daarom wil ik momenteel niks veranderen aan mijn plan, het is goed zoals het is.

Nu woon je al een tijdje alleen in een assistentiewoning, hoe verloopt dit?

Ik woon hier sinds januari 2018 en ik ben het al goed gewend.

Samen met mijn ouders, wooncoach Sofie en jobcoach Ilse, leerde ik hier snel alles kennen.

Ik verblijf hier van maandag tot vrijdag en in het weekend logeer ik weer thuis bij mijn ouders in Koksijde.

Hoe vul jij jouw week in Wim?

Ik sport veel, badminton en G-voetbal.

Daarnaast help ik mee in het Dienstencentrum en het bejaardentehuis hier op de site.

Eén keer per week maak ik nieuwe kunstwerken in de academie.

En natuurlijk probeer ik samen met mijn papa geen enkele match van mijn favoriete voetbalploeg Club-Brugge te missen.